Yara; fiziksel (dışsal etkenler), kimyasal (yanlış ilaç kullanımı),  termal radyasyon(ısı), cerrahi nedenlere bağlı ya da  spontan (kendiliğinden) olarak gelişen doku bütünlüğünün bozulması olarak tanımlanır. Yukardaki nedenlerden  dolayı yarada anatomik, fizyolojik ve histolojik bozukluklar oluşur. İyileşmenin tamamlanması yarada; doku bütünlüğünün yeniden sağlanması ve yaranın anatomik , fizyolojik ve  histolojik yapısının yeniden kazanmış duruma gelmesiyle olur.
 
Yaralanmada oluşan kan damarlarının yaralanması ile birlikte kan hücrelerinin damar dışına çıkması ile pıhtılaşmanın oluşması, vazokonstrüsiyondur. İnflamasyonda (iltihap) ,  doku hasarını yapılandıran ve yara iyileşmesinde en önemli hücrelerden biri olan makrofajlar orkestra şefi gibidir, fibrobalst proliferasyonundan ve  kollejen sentezinden sorumludur,  diğer iyileşme proseslerini başlatan sitokinlerin pirimer kaynağıdır. Erken dönemde yara  matriksinde, fibrin, pıhtı ve az miktarda fibronektin gibi maddeler vardır. Daha sonra çevre sağlam dokularla fibroblastların kemotaktik sitokinlerin etkisiyle matriks içine göçü ve anjiyogenez, yaralanma ile hasarlanan dokuların, damarsal yapıların onarımını sağlar.Yaralanmayla oluşan boşluğun bariyerini sağlayacak epidermal tabakanın onarımı gereklidir. Yara kenarının kalınlaşması reepitelizasyonunun ilk görünümüdür. Daha sonra epitelizasyon sağlanır. Geç dönemde yarada kontraksiyon başlar, bütün bunlar oluşurken yara dokusunda bakteri ve yabancı cisimlerin olmaması gerekir. Şayet yara iyileşmesine engel olan koşullar varsa, bunlar kronik yara oluşmasına neden olur.